Mensen kijken graag naar iemand tijdens het mediteren. En ze praten graag met ze om verbinding te kunnen maken met een hogere trilling. Of ze praten gewoon graag over meditatie en proberen erachter te komen waar het allemaal om draait en hoe het voelt.
Als ze dan eindelijk de tijd nemen om zelf te mediteren, gebeurt er niets. Maar het punt is dat je de eerste keer dat je erop stapte niet op de fiets reed. Het kostte tijd. Veel mensen raken snel hun passie kwijt, omdat mediteren geforceerd of nep aanvoelt. En dat gevoel ken ik goed. Persoonlijk haatte ik het altijd als sommige van mijn vrienden helemaal in gelukzaligheid waren door gewoon met gekruiste benen en gesloten ogen te zitten. Ik dacht dat het niet echt was, dat ze deden alsof ze puur geluk en geluk ervoeren. Maar ik gaf niet op om die staat te bereiken. Tijdens mijn reis heb ik soms geprobeerd mezelf ervan te overtuigen dat wat ik ervoer tijdens yoga en meditatie het hoogtepunt was. Ik dacht: "Ah, nu begrijp ik wat gelukzaligheid betekent". Maar diep van binnen bleef ik doorgaan, in de overtuiging dat er iets groters was. Het punt is dat we al gelukzaligheid zijn, we zijn al geluk, maar het zit allemaal onder zoveel lagen van oordelen, twijfels en onaangename herinneringen, dat het moeilijk te zien is. Ook al hebben we krachtige herinneringen om ons heen, bijvoorbeeld: de natuur, de zon en de oceaan. Ze zijn hier elke dag, klaar om ons te voeden. En als we slim zijn, kunnen we deze gratis mogelijkheid gebruiken, in plaats van pillen te slikken voor dit en dat. Dat is wat meditatie is: het voortdurend loslaten van denkbeeldige behoeften en denkbeeldige problemen en denkbeeldige plichten. We zijn allemaal scheppers van onze eigen werkelijkheid. We moeten dus zorgvuldig kiezen wat we creëren. Het gaat ook om het tegelijkertijd loslaten van onnodige spanning in het lichaam. Natuurlijk, zitten is meestal geen extatische ervaring, maar voor sommigen kan het dat wel zijn. Hoe? Het is het plezier vinden van een perfecte balans en een volledig moeiteloze toestand van lichaam en geest. Wat kan er nog meer extatisch zijn dan dat gevoel van het mysterie laten gebeuren zonder iets te doen. Alsof de oceaan gewoon gebeurt. De oceaan doet niets. Zonder wind geen golf; zonder zon is er geen sprankeling. Miljoenen mensen zijn geïnspireerd en gefascineerd door de oceaan, omdat de oceaan gewoon is en zich overgeeft aan de gebeurtenissen van het leven. Ik wens je een fijne duik in je praktijk Bara
Opmerkingen
Voor uw gemak zijn sommige opmerkingen automatisch vertaald naar de taal van uw keuze. Klik op "TONEN ORIGINELE TEKST" op de automatisch vertaalde opmerkingen om het origineel te lezen.