Η δύναμη του ωκεανού

Τότε, όταν τελικά αφιερώσουν χρόνο για να εξασκήσουν οι ίδιοι τον διαλογισμό, δεν συμβαίνει τίποτα. Αλλά το θέμα είναι ότι δεν οδήγησες το ποδήλατο την πρώτη φορά που ανέβηκες σε αυτό. Χρειάστηκε χρόνος. Πολλοί άνθρωποι χάνουν το πάθος τους γρήγορα, επειδή ο διαλογισμός αισθάνεται αναγκασμένος ή ψεύτικος. Και το ξέρω καλά αυτό το συναίσθημα. Προσωπικά, συνήθιζα να το μισούσα όταν κάποιοι από τους φίλους μου ήταν εντελώς ευδαιμονισμένοι απλώς με το να κάθονται με σταυρωμένα πόδια και κλειστά μάτια. Σκέφτηκα ότι δεν ήταν αληθινό, ότι προσποιούνταν ότι βίωναν αγνή ευτυχία και ευδαιμονία. Αλλά δεν σταμάτησα να προσπαθώ να φτάσω σε αυτή την κατάσταση. Μερικές φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό που βίωνα κατά τη διάρκεια της γιόγκα και του διαλογισμού ήταν η κορύφωση. Σκέφτηκα, «Α, τώρα κατάλαβα τι σημαίνει ευδαιμονία». Αλλά βαθιά μέσα μου συνέχισα να προχωράω, πιστεύοντας ότι υπήρχε κάτι μεγαλύτερο. Το θέμα είναι ότι είμαστε ήδη ευδαιμονία, είμαστε ήδη ευτυχία, αλλά όλα είναι κάτω από τόσα στρώματα κρίσεων, αμφιβολιών και δυσάρεστων αναμνήσεων, που είναι δύσκολο να το δεις. Παρόλο που έχουμε ισχυρές υπενθυμίσεις γύρω μας, για παράδειγμα: τη φύση, τον ήλιο και τον ωκεανό. Είναι εδώ κάθε μέρα, έτοιμοι να μας θρέψουν. Και αν είμαστε έξυπνοι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δωρεάν ευκαιρία, αντί να παίρνουμε χάπια για αυτό και αυτό. Αυτό είναι ο διαλογισμός: να εγκαταλείπουμε συνεχώς τις φανταστικές ανάγκες και τα φανταστικά προβλήματα και τα φανταστικά καθήκοντα. Όλοι είμαστε δημιουργοί της δικής μας πραγματικότητας. Πρέπει λοιπόν να επιλέγουμε προσεκτικά τι δημιουργούμε. Είναι επίσης να αφήσετε να φύγει οποιαδήποτε περιττή ένταση στο σώμα ταυτόχρονα. Σίγουρα, το να κάθεσαι συνήθως δεν είναι μια εκστατική εμπειρία, αλλά για κάποιους μπορεί να είναι. Πως? Βρίσκει την ευχαρίστηση της τέλειας ισορροπίας και της απόλυτης αβίαστης κατάστασης του σώματος και του νου. Τι άλλο μπορεί να είναι εκστατικό αν όχι αυτό το συναίσθημα να αφήνεις το μυστήριο να συμβεί χωρίς να κάνεις τίποτα. Όπως ακριβώς συμβαίνει ο ωκεανός. Ο ωκεανός δεν κάνει τίποτα. Χωρίς τον άνεμο δεν υπάρχει κύμα. χωρίς ήλιο δεν υπάρχει λάμψη. Εκατομμύρια άνθρωποι εμπνέονται και γοητεύονται από τον ωκεανό, γιατί ο ωκεανός είναι απλώς και παραδίδεται στα γεγονότα της ζωής. Σας εύχομαι καλή βουτιά στην πρακτική σας Μπάρα